![\"Plattelandswoning](\"https:\/\/www.jurable.nl\/wp-content\/uploads\/2014\/01\/Fotolia_plattelandswoning3-e1521017664297.jpg\")
<\/a><\/p>\nWet geurhinder en veehouderij<\/strong><\/i><\/h3>\n![\"\"](\"https:\/\/www.jurable.nl\/wp-content\/uploads\/2013\/12\/tekening_plattelandswoning_in_lengte.jpg\")
<\/a>Schema Plattelandswoning<\/p><\/div>\n
Blijkens de toelichting op de nieuwe wet heeft men bij het opstellen van de wet met name het oog gehad op woningen bij veehouderijen. In de Wet geurhinder en veehouderij zijn strikte afstandseisen tot woningen van derden opgenomen. Hierdoor kon bijvoorbeeld op het Brabantse platteland vrijwel geen enkele bedrijfswoning worden afgesplitst en door derden worden bewoond, dat wil zeggen door personen die geen band hadden met het bedrijf waar de woning eerder bij hoorde. En omgekeerd konden veehouderijen vaak niet meer uitbreiden indien de bedrijfswoning of een van de voormalige bedrijfswoningen wel door een derde werd bewoond. Door de nieuwe wet kunnen deze woningen nu door derden worden bewoond, zonder dat het bedrijf \u201cop slot\u201d wordt gezet.<\/p>\n
De Raad van State heeft in juli een uitspraak gedaan over de gevolgen van de aanduiding van een woning als plattelandswoning in een bestemmingsplan. In die zaak maakte de eigenaar van de veehouderij waar de woning voorheen bij hoorde, bezwaar tegen de aanduiding van de woning als plattelandswoning. Ook een naastgelegen veehouderij, een pluimveehouderij, maakte daartegen bezwaar. Beide veehouders klaagden dat de plattelandswoning een belemmering van de bedrijfsvoering en ontwikkelingsmogelijkheden van hun bedrijven betekende. De Raad van State wees beide bezwaren af. Hij stelde dat de Wet geurhinder en veehouderij een plattelandswoning op dezelfde manier behandelt als een agrarische bedrijfswoning. In planologische opzicht blijft de plattelandswoning deel uitmaken van het bijbehorende agrarische bedrijf. De veehouderij waar de woning voorheen bij hoorde, ondervindt volgens de Raad van State derhalve geen nadeel van de bestemming als plattelandswoning.<\/p>\n
Ook voor de andere veehouder, waar de woning voorheen niet bij hoorde, heeft de aanwijzing als plattelandswoning volgens de Raad van State geen effect op diens bedrijf. Voor een veehouderij geldt op grond van de Wet geurhinder en veehouderij ook een afstandseis tot een bedrijfswoning bij een ander agrarisch bedrijf. De afstandseis van een veehouderij is ten opzichte van een bedrijfswoning en van een plattelandswoning echter gelijk, zodat de aanduiding als plattelandswoning geen verschil uitmaakt. Voor de pluimveehouder geldt dat de plattelandswoning op voldoende afstand van zijn bedrijf ligt, te weten op meer dan 50 meter.<\/p>\n
De Afdeling heeft verder een uitspraak gedaan over de beroepsgrond dat nu op de veehouderij waar de woning eerder bij hoorde geen nieuwe bedrijfswoning kon worden opgericht. De Afdeling overweegt dat dit zonder de aanduiding als plattelandswoning ook niet zou zijn toegestaan. De Afdeling overweegt dat de plattelandswoning in planologische zin een bedrijfswoning blijft die in de toekomst ook als bedrijfswoning kan worden gebruikt. Deze beroepsgrond leidt dus niet tot vernietiging van de aanduiding als plattelandswoning.<\/p>\n
De omliggende bedrijven vrezen verder dat de bewoner van de plattelandswoning een procedure bij de burgerlijke rechter in zal stellen in verband met hinder van het bedrijf waar het voorheen bij hoorde. De Afdeling overweegt zonder verdere motivering dat ook dit geen aanleiding is om de woning niet als plattelandswoning te bestemmen.<\/p>\n
Conclusie<\/strong><\/h3>\nUit de uitspraak blijkt dat omliggende veehouderijbedrijven niet snel met succes beroep aan kunnen tekenen tegen de aanduiding als plattelandswoning. De Raad van State gaat er vanuit dat de plattelandswoning in planologische zin een bedrijfswoning blijft die in de toekomst ook als bedrijfswoning kan worden gebruikt. Zie de uitspraak 201109822\/1\/R3<\/a> van de Afdeling van 24 juli 2013, met name overweging 6 e.v.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"Per 1 januari 2013 is de Wet plattelandswoning in werking getreden. Een woning die voorheen bij een agrarisch bedrijf hoorde, kan in een bestemmingsplan worden aangeduid als plattelandswoning. Als gevolg daarvan mag de woning bewoond worden door personen die geen binding hebben met het bedrijf. Wet geurhinder en veehouderij Blijkens de toelichting op de nieuwe […]<\/p>\n
<\/a>Schema Plattelandswoning<\/p><\/div>\n
Blijkens de toelichting op de nieuwe wet heeft men bij het opstellen van de wet met name het oog gehad op woningen bij veehouderijen. In de Wet geurhinder en veehouderij zijn strikte afstandseisen tot woningen van derden opgenomen. Hierdoor kon bijvoorbeeld op het Brabantse platteland vrijwel geen enkele bedrijfswoning worden afgesplitst en door derden worden bewoond, dat wil zeggen door personen die geen band hadden met het bedrijf waar de woning eerder bij hoorde. En omgekeerd konden veehouderijen vaak niet meer uitbreiden indien de bedrijfswoning of een van de voormalige bedrijfswoningen wel door een derde werd bewoond. Door de nieuwe wet kunnen deze woningen nu door derden worden bewoond, zonder dat het bedrijf \u201cop slot\u201d wordt gezet.<\/p>\n
De Raad van State heeft in juli een uitspraak gedaan over de gevolgen van de aanduiding van een woning als plattelandswoning in een bestemmingsplan. In die zaak maakte de eigenaar van de veehouderij waar de woning voorheen bij hoorde, bezwaar tegen de aanduiding van de woning als plattelandswoning. Ook een naastgelegen veehouderij, een pluimveehouderij, maakte daartegen bezwaar. Beide veehouders klaagden dat de plattelandswoning een belemmering van de bedrijfsvoering en ontwikkelingsmogelijkheden van hun bedrijven betekende. De Raad van State wees beide bezwaren af. Hij stelde dat de Wet geurhinder en veehouderij een plattelandswoning op dezelfde manier behandelt als een agrarische bedrijfswoning. In planologische opzicht blijft de plattelandswoning deel uitmaken van het bijbehorende agrarische bedrijf. De veehouderij waar de woning voorheen bij hoorde, ondervindt volgens de Raad van State derhalve geen nadeel van de bestemming als plattelandswoning.<\/p>\n
Ook voor de andere veehouder, waar de woning voorheen niet bij hoorde, heeft de aanwijzing als plattelandswoning volgens de Raad van State geen effect op diens bedrijf. Voor een veehouderij geldt op grond van de Wet geurhinder en veehouderij ook een afstandseis tot een bedrijfswoning bij een ander agrarisch bedrijf. De afstandseis van een veehouderij is ten opzichte van een bedrijfswoning en van een plattelandswoning echter gelijk, zodat de aanduiding als plattelandswoning geen verschil uitmaakt. Voor de pluimveehouder geldt dat de plattelandswoning op voldoende afstand van zijn bedrijf ligt, te weten op meer dan 50 meter.<\/p>\n
De Afdeling heeft verder een uitspraak gedaan over de beroepsgrond dat nu op de veehouderij waar de woning eerder bij hoorde geen nieuwe bedrijfswoning kon worden opgericht. De Afdeling overweegt dat dit zonder de aanduiding als plattelandswoning ook niet zou zijn toegestaan. De Afdeling overweegt dat de plattelandswoning in planologische zin een bedrijfswoning blijft die in de toekomst ook als bedrijfswoning kan worden gebruikt. Deze beroepsgrond leidt dus niet tot vernietiging van de aanduiding als plattelandswoning.<\/p>\n
De omliggende bedrijven vrezen verder dat de bewoner van de plattelandswoning een procedure bij de burgerlijke rechter in zal stellen in verband met hinder van het bedrijf waar het voorheen bij hoorde. De Afdeling overweegt zonder verdere motivering dat ook dit geen aanleiding is om de woning niet als plattelandswoning te bestemmen.<\/p>\n
Conclusie<\/strong><\/h3>\nUit de uitspraak blijkt dat omliggende veehouderijbedrijven niet snel met succes beroep aan kunnen tekenen tegen de aanduiding als plattelandswoning. De Raad van State gaat er vanuit dat de plattelandswoning in planologische zin een bedrijfswoning blijft die in de toekomst ook als bedrijfswoning kan worden gebruikt. Zie de uitspraak 201109822\/1\/R3<\/a> van de Afdeling van 24 juli 2013, met name overweging 6 e.v.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"Per 1 januari 2013 is de Wet plattelandswoning in werking getreden. Een woning die voorheen bij een agrarisch bedrijf hoorde, kan in een bestemmingsplan worden aangeduid als plattelandswoning. Als gevolg daarvan mag de woning bewoond worden door personen die geen binding hebben met het bedrijf. Wet geurhinder en veehouderij Blijkens de toelichting op de nieuwe […]<\/p>\n
Per 1 januari 2013 is de Wet plattelandswoning in werking getreden. Een woning die voorheen bij een agrarisch bedrijf hoorde, kan in een bestemmingsplan worden aangeduid als plattelandswoning. Als gevolg daarvan mag de woning bewoond worden door personen die geen binding hebben met het bedrijf. Wet geurhinder en veehouderij Blijkens de toelichting op de nieuwe […]<\/p>\n